Verslag reis Extremadura 12 t/m 19 april 2009

Zaterdag 12 april
Nadat het vliegtuig was geland werd ik opgewacht door Godfried, onze gids en de rest van de groep die vanaf Brussel had gevlogen. We vertrokken spoedig met een personenbusje naar Extremadura en Monfrague.

De eerste stop was bij een wegrestaurant waar gelijk de eerste Zwarte Spreeuw werd gespot. Hij was plat, overreden door een auto. Er zouden nog veel meer levende Zwarte Spreeuwen tijdens deze reis volgen. Op het veld naast het restaurant zagen we een eerste Huismussen en Grauwe Gorzen en natuurlijk het mooie gezang van de Kuifleeuwerik. Wij vervolgden onze weg en stopten bij een prachtig watergebied. Ralreigers, Purperreigers en een vrouwtje Woudaap werden door ons gezien. Het Woudaapje liet haar kunsten zien door zich met een spagaat vast te houden aan enkele rietstengels. Een Roodborsttapuit zong zijn twinkelend liedje. Koereigers deden hun naam eer aan en het lied van de Cetti’s zanger klonk luid door het rietmoeras. De lang verwachte Purperkoeten waren prachtig te zien en te horen. Bij een volgende stop zag ik na enig speurwerk enkele Grote Trappen in het veld. Het bleken er 6 te zijn. De eerste zwaluwen werden gezien.

Vervolgens kwamen wij aan bij Hotel Alcaudon wat Klapekster betekent. Dit hotel heeft een schitterend uitzicht over het dorp en de velden vol klaprozen en bergen met besneeuwde toppen.

‘s Avonds konden wij ook de Slangenarenden, Dwergarenden, Rode en Zwarte wouw, Kleine Torenvalk en Torenvalk op onze lijst bijschrijven, in totaal 47 soorten voor de eerste dag. Na een heerlijke maaltijd gingen wij te ruste.

Zondag 13 april
Vanuit het hotel een wandeling gemaakt waarbij het krioelde van de Kuifleeuwerikken. Een paartje Koekoek, Roodborsttatuit en Roodkopklauwieren waren ook te zien. In de middag met lunchpakket vertrokken en de eerste Blauwe Eksters gezien. Ook van deze soort zouden er in de loop van de week nog vele volgen. Een Blauwe Rotslijster zong bij het stuwmeer. De lunch hebben wij gebruikt tussen de olijfbomen. De orchideeënliefhebbers kwamen aan hun trekken. Wij vonden het nest van een Aasgier met 1 vogel op het nest en de ander hield de wacht op enige afstand.
Langs de oevers van de Taag werd een Grote Gele Kwikstaart gezien en de Zomertortel werd gehoord. Twee Iberische varkens werden vertroeteld en bewonderd door Wilma en mijzelf.

Maandag 14 april
Inmiddels is het bewolkt en koud geworden. Bij de lunchplek lieten de Blauwe Eksters zich weer goed bekijken. Godfried vond 2 juveniele Oehoes! Helaas bleven de kuikentjes dicht bij elkaar zitten en konden wij alleen de kopjes zien. Vale Gieren broeden ook op deze rots en zelfs de onopvallende Rotsmus konden wij bekijken.
Er waren twee nesten van de Zwarte Ooievaar aanwezig, geweldig om die vogels te zien aanvliegen op het nest. Op deze pek werd ook door sommigen de Baardgrasmus gezien. Geweldig was een Spaanse Keizerarend die over kwam, heel goed waren de witte vlekken op de schouders te zien. Aan het eind van de dag viel de regen met bakken uit de lucht. We sloten de dag af met in totaal 94 soorten.
Dinsdag 15 april

Vandaag zijn wij op zoek gegaan naar de Grijze Wouw en we hebben hem gevonden! Hij zat met zijn rug naar ons toe op een draad en daarna vloog-ie de boom in. In dit gebied waren ook twee Zuidelijke Klapeksters aanwezig.

In de middag een wandeling gemaakt op een onverharde weg met aan beide zijden koeien en stieren uit deze streek. Onderweg enkele Koekoeken, Bijeneters, Grote Lijster, Roodkopklauwier, Groenling. Wij hoorden een geluid, een schreeuw maar konden deze Mysterybird helaas niet thuisbrengen.
We hebben geluncht bij een meer waarbij enkele gelukkigen onder ons een Otter met een vis zagen. Veel Koereigers zaten in een kale boom wat een schitterend plaatje opleverde en door Harry later naar ons werd gestuurd.
Op deze dag hebben wij ook weer het waterrijke gebied van de eerste dag bezocht. De Dodaars was aanwezig, Hop, IJsvogels en natuurlijk weer de prachtige Purperkoeten. Vervolgens bezochten wij de kerk, niet voor een dienst maar voor een kolonie Kauwen en Kleine Torenvalken en een enkele duif. Vanwege de regen zijn wij maar een café ingedoken. De mensen in dit gebied zijn blij met deze nattigheid want het heeft al twee maanden niet geregend. Wij hebben inmiddels de mutsen, pyjamabroeken, handschoenen en regenjacks tevoorschijn gehaald maar dit alles mag de pret niet drukken met zoveel mooie vogels.

Woensdag 16 april
Om 7 uur in de ochtend vertrokken voor Zandhoenders. Gids Godfried kent alle plekken blijkbaar want binnen de kortste tijd zagen wij Grote Trappen, Witbuik- en Zwartbuikzandhoenders, Theklaleeuwerik en twee Kuifleeuwerikken die elkaar niet uit konden staan. Een Hop vloog roepend voorbij. Op de volgende plek zagen wij Kleine Trappen. Ik hoorde even een Griel en zag hem wegvliegen. Inmiddels ligt er meer sneeuw op de bergen met al die regen en sneeuw die er is gevallen.

Bij het uitstappen bij de volgende plek werden wij verwelkomd door een jammerend lammetje, moeder in geen velden of wegen te zien. Verderop zaten wel Vale Gieren aan een maaltijd??!! We hebben het geschreeuw van het beest een tijdje aangehoord maar toen zijn Wilma, Arno en Lucia het dier naar de kudde gaan brengen. Hoe het is afgelopen met het arme schepsel zullen wij nooit weten. Een enkeling kreeg in de avond jeuk en bultjes, te wijten aan het arme lammetje?? Het lam leidde ons af van Kalanderleeuwerikken en Kortteenleeuwerikken.
De Grote Trappen waren op korte afstand getuige van dit tafereel. Later op die dag zagen wij nog een kolonie Kleine Torenvalken in de oude arena van Trujillo. Duidelijk was te zien dat deze kleine valken een voorkeur hebben voor veenmollen. Ze hielden de veenmollen in hun klauwtjes voordat ze onder de pannen naar hun jongen verdwenen. De volgende stop was Santa Marta de Magasca waar er weer Trappen en Zandhoenders waren te zien. Bij de pas Miravete was de Europese Kanarie aan het zingen.

Donderdag 17 april
Half 9 vertrokken en eerst twee Grielen gezien waarvan er 1 was gewond aan een vleugel die er bij hing. Ook daar waren weer enkele Kleine Trappen aanwezig. Vervolgens een kolonie Grauwe Kiekendieven bewonderd, prachtig om deze sierlijke rovertjes nu eens van dichtbij te zien. Geluncht hebben wij bij de Almonte Rivier waar ik weer een nieuwe soort zag, de prachtige Zwarte Tapuit, in 1 woord schitterend. Ook scheerde er een IJsvogel voorbij. De gorzen waren vertegenwoordigd door Cirlgors, Grijze Gors en Grauwe Gors. Bij de gierenrots moesten wij toch een tijdje weer schuilen voor de regen. De gieren schuilden ook.

Over Monfrague gereden naar Torrejón El Rubio. Bij het kasteel zagen wij even een Alpenkraai. ‘s Avonds weer even gestopt bij de Oehoe-rots. De jonge Oehoe´s waren nu heel mooi vrij te zien en de fotografen in onze groep konden prachtige foto´s maken. Later wees een aardige Spaanse vogelaar ons op een oudervogel, waarschijnlijk mevrouw Oehoe. Wat heeft dat beest een goede schutkleur, een mooie klus om dit beest te vinden. Gelukkig gaf Godfried ons de tijd om dit spektakel in alle rust te bekijken en arriveerden wij 1 uur later dan normaal hongerig in het hotel.

Vrijdag 18 april
Vertrokken naar de Sierra de Gredos. Onderweg deelnemer Karl afgezet die een ander dorp wilde bezoeken. We reden langs oude droogschuren voor tabak en paprika. Via Jaraiz richting El Lago gereden door een bos vol Pyrenese Eiken. Een wandeling gemaakt langs de Rivier van El Lago. Opeens zag ik een donker balletje vliegen richting onze groep, Waterspreeuw!! Mijn favoriete vogeltje liet zich zo mooi zien en horen. Hij bleef lang staan op een rotblok en was aan het alarmeren. Een Oeverloper werd ook nog gezien. Ook waren daar Bergfluiters aan het zingen, Blauwe Eksters, Gaai, Roodborst. Nachtegaal, 4 à 5 Appelvinken, Boomkruiper, Boomklever. Voor de enkele gelukkigen onder ons was er even een Bonte Vliegenvanger te zien.

Wij reden op de terugweg langs het monasterio de Yuste, waar Karel de Vijfde in zijn draagstoel naar de Sierra de Gredos is gedragen vanwege zijn pensionering! In de Sierra de Gredos leeft de Desman, een soort spitsmuis met een slurfje, een insecteneter. Toen wij een gebied met bijenkasten bezochten was Remco het doelwit en zijn wij maar snel weer in de auto gestapt. Gelukkig bleef het bij 1 beet.

Zaterdag 19 april
Vertrek naar Nederland.
Gisteravond hebben enkele gelukkigen nog de Kerkuil in en uit de kerk zien vliegen. Onderweg naar het vliegveld zagen wij nog een Grijze Wouw op een draad zitten, een mooie soort om afscheid mee te nemen van dit prachtige gebied.

Op het vliegveld namen wij afscheid van Godfried. Deze kreeg van de meesten weer de Gazpacho mee die de eigenaar van het hotel ons had meegegeven want in de ochtend een soep met 12 tenen knoflook eten is te veel van het goede.

Het was een mooie vogelreis en we hebben bijna alle soorten kunnen zien die er in het gebied te vinden zijn.

Annelies Marijnis